De laatste maanden is er een repeterende vraag in mijn gedachten: “wat gaat de nabije toekomst ons brengen?”. Vragen die automatisch volgen zijn: “ben ik daar klaar voor?” en “wat heb ik daarin te doen?”. Het is niet de eerste keer dat ik mezelf dit soort vragen stel. Ook als ondernemer denk ik hier regelmatig over na. Ik onderzoek wat er gaande is in de wereld. Vaak doe ik dat op twee niveaus. Ik lees actualiteiten en opinies en ben vooral geïnteresseerd in maatschappelijke trends en ontwikkelingen. Ook luister ik naar wat mensen om me heen te zeggen hebben, variërend van vrienden tot klanten uit het professioneel werkveld. Ik ben geen trendwatcher, maar probeer wel feeling te houden met wat er leeft in de wereld en daar mijn doel voor het nieuwe jaar op af te stemmen.

Nieuw tijdperk

Ik trap een open deur in als ik stel dat de uitdagingen voor de komende tijd zeer groot zijn op het gebied van klimaat, energie, water, landbouw en migratie. Op al deze terreinen gaat het echter niet over aanpassingen, maar over een totaal nieuwe manier van denken. Een paradigmashift, die een nieuw tijdperk moet inleiden. Dat gaat niet zonder slag of stoot. Er is veel argwaan en tegenstand. Het vertrouwen in de politiek die deze transitie moet leiden is tot het dieptepunt gedaald. Complete bevolkingsgroepen staan op en laten van zich horen. De polarisatie blijft toenemen. Als je anders denkt word je al snel in een hokje geplaatst of uitgesloten. Mensen trekken zich terug of gaan juist vechten. Er vindt verharding plaats waardoor de onveiligheid toeneemt. Velen zien geen uitzicht op verbetering op de korte termijn.

Op al deze terreinen gaat het niet over aanpassingen, maar over een totaal nieuwe manier van denken.

De rek is eruit

Daarnaast hebben we te maken met een oorlog dichtbij huis, dreigingen van oorlogen op andere fronten, productieketens die wereldwijd haperingen vertonen en grote financiële uitdagingen. Dit alles heeft gevolgen voor de economische groei, de betaalbaarheid van producten en diensten (als het al kan worden geleverd) en politieke stabiliteit. Ondertussen gaat de koopkracht keihard onderuit en neemt de armoede flink toe. Voor velen is de rek eruit nu de ene crisis zich op de andere stapelt. We zien een toename van emotionele eenzaamheid en depressiviteit onder met name jongeren en ouderen. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Persoonlijk geloof ik dat we in een tijd leven waarin we Jezus mogen verwachten.

Hoop

Er is veel in beweging en het is onvoorspelbaar waar het heen gaat. Niemand die het weet. Ook de experts kunnen ons geen richting geven. Ik waag me daarom niet aan een voorspelling. Maar de huidige ontwikkeling biedt weinig hoop voor de toekomst. Het scenario zou best nog wel eens donkerder kunnen worden. Persoonlijk geloof ik dat we in een tijd leven waarin we Jezus mogen verwachten. Hij die alles nieuw maakt. Dat geeft mij wel hoop. Het motiveert mij om niet achterover te leunen, maar om de wereld in te gaan en Zijn liefde handen en voeten te geven. Gewoon in mijn eigen omgeving.

Laten we ons daarom niet richten op het aanbieden van nog mooiere producten en diensten en nog betere resultaten…

Schuilplaats

Er is een diepe overtuiging in mij dat we in deze tijd een schuilplaats nodig hebben. Een plek waar troost en bemoediging plaats vindt, maar ook hoop wordt gevonden voor de toekomst. Want hoewel er op grote schaal angst, onrust en onzekerheid bestaat en we niet weten wat ons morgen te wachten staat, zijn er een aantal zaken waar we wél invloed op kunnen hebben. En dat is het creëren van een schuilplaats.

• Als je vrede hebt van binnen, is er altijd een schuilplaats dichtbij op de momenten dat het stormt.
• Als je de ander echt gaat zien, is er voor die persoon altijd een schuilplaats dichtbij om naar toe te gaan als het moeilijk is.
• Als je doet waar je goed in bent, heb je altijd iets te bieden op de momenten dat het nodig is.

Laten we ons daarom niet richten op het aanbieden van nog mooiere diensten en producten en nog betere resultaten, maar het dicht bij ons zelf houden. Door gewoon te doen wat in deze tijd zo hard nodig is: naar elkaar omzien. Niet door elkaar te veroordelen, maar door een luisterend oor te zijn, de ander te zien zoals die is en waar mogelijk iets van de nood te ledigen.

Dan pak ik mezelf bij de kladden omdat ik niet zo wil leven!

Mijn doel voor het nieuwe jaar

Dit klinkt zo eenvoudig en “back to the basic”, dat we geneigd zijn om te denken dat we het al doen. Ik deed het ook, maar veel te weinig. Nog steeds zijn er momenten dat ik word opgeslokt door activiteiten en zorgen. Dan pak ik mezelf bij de kladden omdat ik niet zo wil leven! Omdat het leven om veel meer draait dan om mijzelf en mijn werk. Maar dat kost tijd, energie en inspanning. Daar moet ik andere dingen die ik leuk vindt voor laten.

Daarom wil ik mijn schuilplaats verstevigen en vergroten. Want ik wil ook anderen toelaten in mijn schuilplaats en hen helpen een schuilplaats voor zichzelf te bouwen. Zodat we kunnen schuilen als de storm gaat toenemen en klaar staan om anderen te ontvangen. Dat is mijn doel en opdracht voor het nieuwe jaar! Doe je met mij mee?