Gaandeweg ontstaat er iets. Eerst heb je niets, dan ontstaan er een paar losse eindjes die zich stilaan verweven met nieuwe inzichten, en iets voortbrengen dat nog niet is geweest. Dat noem ik de kunst van coachen.

Coachen is onder andere het vraagstuk bekijken vanuit ander perspectieven. God geeft een perspectief dat verder reikt dan de beperkte werkelijkheid waarin wij zitten. Kijk daarom ook naar boven…

Online coachen is niet meer weg te denken uit ons aanbod. Bijna vijf jaar geleden moest ik er aan geloven. De Corona Crisis dwong mij om ons aanbod via het […]

Coachen is een ambacht waar je alleen goed in kan worden door veel kilometers te maken en onderweg een groot arsenaal aan inzichten en vaardigheden te verwerven die je helpen omgaan met (onverwachte wendingen in) het proces van groei en verandering. Het aanleren van coachtechnieken of een (one-fits-all) stappenplan, maakt je nog niet tot een coach.

Gevangen in het moment was ik getuige van de tijd die even stopte met tikken. In het tedere schouwspel even verderop, zag ik hoe verleden en heden voor een ogenblik samensmolten.

In een doos met oude jeugdspullen, die meer dan 20 jaar ongeopend is geweest, vind ik mijn oude beplakte goochelboek. Niet zo’n kindereditie, maar één met echte trucs: schouwburgwaardig. Al […]

Wanneer was voor jou de laatste keer dat je op water durfde lopen? Denk eens terug aan dat moment dat je vol vertrouwen die ene stap zette of in geloof […]

Er zijn ontelbaar veel boeken geschreven over identiteit. Dat zegt iets over het mysterie van ons mens-zijn. Onze identiteit is zo uniek en veelkleurig dat ze met geen pen is […]

Ik zag hem te laat. Verborgen achter de spijl van de autoruit kwam de oudeheer ineens tevoorschijn. Ik moest stevig remmen. De man begon te slingeren. Ik maakte met mijn […]

Schrijven is voor mij een manier van verwerken. Tijdens het schrijven van mijn nieuwste boek ‘Metgezel’ (verschijning najaar 2024), herbeleefde ik het moment dat mijn lieve Janine enkele jaren terug […]

Pinksteren is voorbij. Wat er daarna gebeurde, is ongekend. Op de dag dat de Heilige Geest werd uitgestort stond Petrus op en vertelde aan de mensen over Jezus. Die dag […]

In mijn visie op het begeleiden van ontwikkeling, noem ik de coach of de begeleider een ‘metgezel’. Het is een woord die je niet zo vaak hoort. Toch weten de […]

“Meneer Kamphuus is overleden en de Franse les vervalt”, zei de leraar. Geschokt keken we elkaar aan. Gistermiddag hadden we hem nog lopen stangen en had hij de les eerder […]

Ruim een half jaar geleden werd ik een week lang opgenomen in het ziekenhuis. Ik genoot ervan om uitgebreid en ongegeneerd vanuit mijn ziekbed de medewerkers op de afdeling te […]

Na Zijn opstanding geeft Jezus 40 dagen lang onderwijs over het Koninkrijk van God. Pas daarna keert Hij terug naar Zijn Vader in de hemel (Hand. 1:3). Waarom doet Hij […]

Ereveld Menteng Pulo, Jakarta (Indonesië), Vak Cil, nr. 14. Anne Broekman, Sergeant Majoor (1913-1946). Hier ligt mijn opa. Als krijgsgevangen KNIL-militair heeft hij gewerkt aan de Birma-dodenspoorlijn. Kort na de […]

Er is een houten bankje waar bijna wekelijks wonderen plaats vinden. Elke dag zijn er passanten die even op het bankje zitten, zonder te beseffen dat ze zich op ‘heilig […]

Het kan zomaar gebeuren. De foto is gemaakt tijdens het weekend-retreat ‘Stevig het nieuwe seizoen in’. Door een plotselinge zweepslag in mijn kuit viel ik achterover in het zand. Met […]

Het ontdekken en formuleren van een missie heeft in menig coachtraject aandacht. Maar wist je dat het soms op een manier wordt gebruikt waar het gewoon niet voor is bedoeld en daardoor tot grote schade kan leiden?

Ik ben geen trendwatcher, maar probeer wel feeling te houden met wat er leeft in de wereld om mij heen en daar mijn doel voor het nieuwe jaar op af te stemmen. Graag deel ik mijn observaties met jou.

Voor veel mensen neemt de onveiligheid toe: eenzaamheid, depressies, polarisatie, crisissen... Uitzicht op verbetering is niet direct voorhanden. Wat heeft deze wereld nodig en wat hebben jij en ik daarin te bieden?

"Dat ga ik nooit doen". Ik heb het mezelf regelmatig horen zeggen. Toch is het vaak anders gelopen. Een waarschuwing: zeg nooit nooit… Wat betekent ‘nooit' eigenlijk en hoe kan 'nooit' ons helpen een leven te vinden dat voldoening geeft?

Als je zegt dat je coach bent, dan hebben mensen daar allerlei beelden bij. Ik heb een beeld van de coach die je waarschijnlijk nooit eerder hebt gehoord.

In het Bijbels Dagboek “Geloofsmomenten” bespreek ik elke dag een maand lang de vier kernwaarden van het TransforMissioneel Coachen: Authenticiteit, Verbondenheid, Meesterschap en Regievoeren.  Lees hier de meditatie "Schipper zijn".

In het TransforMissioneel Coachen spreken we bij het begeleiden van veranderprocessen over het belang van de ’trek- en duwbeweging’ om houdbare resultaten te verwezenlijken. Lees hier wat dat inhoudt.

In het onlangs verschenen boek "Ik wil U van harte dienen" geef ik vier principes over de manier waarop je zorg draagt voor jezelf. De context is leiderschap in de kerk, maar de principes gelden voor elke leider die vitaal wil blijven. Lees hier de inleiding

Wat doe je als de mist in je hoofd zo dik is dat je de weg dreigt kwijt te raken? Als je niet meer kunt vertrouwen op je natuurlijke vermogens? Wat doe je als je zicht wordt belemmerd en je richtingsgevoel je in de steek laat? Deze ervaring heeft mij drie lessen geleerd die ik graag met je wil delen.

Naarmate de Webinar “Als het leven duwt” dichterbij komt, dringt de vraag “Waarom doe ik dit?’ zich steeds meer aan mij op."Wat ga in hemelsnaam vertellen?" en ondertussen voel ik mezelf langzaam wegzakken…

Recent schreef ik een blog met als titel “Als het leven je duwt naar een plek waar je niet wilt zijn“. Hier is veel op gereageerd. Dit heeft me aangespoord om een vervolg te geven aan het thema “Als het leven duwt…”, maar dan nog meer vanuit leiderschapsperspectief.

Het is gaaf, leerzaam en soms bevrijdend als je bewust kiest voor een sprong naar het onbekende. Er zijn echter momenten dat je niets te kiezen hebt. Soms slaat het leven genadeloos toe en word je gedwongen om te springen. Dat is wat mij recent overkwam.

In het “Tijdschrift voor Begeleidingskunde” van de Landelijke Vereniging voor Supervisie en Coaching (LVSC) verscheen dit stukje over de betekenis van Excellence in de praktijk van ons werk.